Portal popularyzujący naukę. Od nauk ścisłych po humanistykę. Dbamy o wysoki poziom publikowanych tekstów
Słowo oznaczające ‘ziemię’ w języku praindoeuropejskim rekonstruuje się w następującej postaci: mianownik/biernik *dʰéǵʰōm (dopełniacz *dʰǵʰmés, miejscownik *dʰǵʰém. Pierwotna forma z samogłoską między *dʰ a *ǵʰ znana jest tylko z języków anatolijskich, czyli grupy, która jako pierwsza odłączyła się od wspólnego...
Ēalā, Ēarendel, czyli Hej, Jutrzenko! Chociaż „klasyczne” języki indoeuropejskie, jak łacina, greka czy staroindyjski używane były przez ludy posiadające rozbudowane systemy religijne z całym panteonem bóstw, stosunkowo niewiele teonimów (imion boskich) sięga czasów praindoeuropejskich. Najbardziej znanym z nich, ważnym także...
Już starożytni Grecy spierali się, kto pierwszy zdał sobie sprawę z tego, że jasna iskra na niebie widoczna przez szereg wieczorów po zachodzie Słońca i bliźniaczo do niej podobna iskra widoczna po pewnym czasie przez szereg poranków przed wschodem Słońca...
Słowo pojawiające się w wielu językach indoeuropejskich w znaczeniu ‘słońce’ nie pozostawiło pewnych śladów w językach anatolijskich. Anatolijczycy w zachowanych tekstach zajmowali się bardziej bóstwami solarnymi niż Słońcem jako ciałem niebieskim. Imiona tych bóstw ukryte są często za sumerogramami lub...
Jedna z naszych Czytelniczek zapytała na Twitterze, jakie jest pochodzenie słowa księżyc, zatem wyjaśniam. W II/III w. naszej ery Goci, mówiący językiem z wymarłej grupy wschodniogermańskiej, przemieścili się z północnej Polski na południowy wschód i ostatecznie osiedlili się nad Morzem...
Czy ChatGPT odbierze mi pracę?
3 lutego 2023
Tabu językowe (2). Fizjologia i seks, czyli ***** zakazy.
23 lutego 2023
28 lutego 2023
